Mijn tweede thuis: Getamock, Tanzania. Een plaats waarvan je de coördinaten nodig hebt om het op Google Maps te vinden, het toilet een gat in de grond is, waar er geen stromend water is - maar waar de liefde wel overstroomt -, elektriciteit niet iedereen gegeven is, er tijd gemaakt wordt voor elkaar, er samen gedeeld wordt in het leven, waar je wakker wordt van het geluid van spelende kinderen of de dieren en waar ik mijn hart opnieuw verloren heb. Net zoals drie jaar geleden deed het pijn om afscheid te nemen. Er vloeiden heel wat tranen. De knuffels zal ik vast blijven houden. De herinneringen staan in mijn geheugen gegrift. De tal van foto's zorgen voor een glimlach op mijn gezicht terwijl ik ernaar kijk en ondertussen even een traantje van geluk weg pink.